Ο αυτόνομος χώρος εξακολουθεί να κινητοποιείται δυναμικά ενάντια στη βία και τους βιασμούς: στις 11 Μαρτίου πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη, από την ΚΔΓ και αυτόνομες ομάδες, νυχτερινή διαδήλωση με κεριά, ενώ στις 4 Δεκεμβρίου διοργανώνεται στην Αθήνα, από το Σπίτι Γυναικών, συνάντηση στο Γαλλικό Ινστιτούτο για το ίδιο ζήτημα, με εντυπωσιακή συμμετοχή γυναικών. Στις 7 Δεκεμβρίου πραγματοποιείται συγκέντρωση-πορεία στο υπουργείο Δικαιοσύνης με πρωτοβουλία της Ομάδας Γυναικών Φιλοσοφικής και υποστήριξη από το Σπίτι Γυναικών διεκδικώντας ενιαία –αυστηρή– νομική αντιμετώπιση για τους βιασμούς κάθε μορφής. Αφορμή ένας βιασμός στα Τουρκοβούνια, οι δράστες του οποίου απείλησαν το θύμα με αντίποινα αν έκανε καταγγελία, έχοντας φροντίσει να διεισδύσουν «παρά φύσιν», πράξη χαρακτηριζόμενη ασέλγεια, επομένως πλημμέλημα με μικρή ποινή (αντίθετα με τον συγκαταλεγόμενο στα κακουργήματα «κατά φύσιν» βιασμό). 

Στα μέσα του ίδιου μήνα συλλαμβάνεται ο κατά συρροήν βιαστής-δολοφόνος «δράκος της Δράμας» Κυριάκος Παπαχρόνης. Θα ακολουθήσει ενοχοποίηση των γυναικών, με τον ισχυρισμό ότι για την εγκληματική του δράση ευθύνονται ψυχικά τραύματα που του προκάλεσαν στο παρελθόν γυναίκες, ενώ αίσθηση προκαλούν στην κοινή γνώμη θαυμάστριές που του στέλνουν γράμματα στη φυλακή. Οι φεμινίστριες ασκούν οξεία κριτική στον τύπο που παρουσιάζει το θέμα σκανδαλοθηρικά ή/και ως μεμονωμένη περίπτωση παρεκκλίνουσας συμπεριφοράς.

Τη χρονιά αυτή ιδρύεται και το Κίνημα Εκδιδομένων Γυναικών Ελλάδος «Η αλληλεγγύη», η «Παναθηναϊκή» [Πανελλαδική] Οργάνωση Γυναικών, το Σπίτι Γυναικών Θεσσαλονίκης και Στέκι Γυναικών στα Γιάννενα από αυτόνομη ομάδα γυναικών. Σε νεοκλασικό κτήριο στο κέντρο της Αθήνας, Γενναδίου 5, αρχίζει να λειτουεργεί Το Καφενείο των Γυναικών, μια απάντηση της ΚΔΓ στα πατροπαράδοτα καφενεία-ανδρικά άβατα που λειτουργούν σε συνοικίες και χωριά. Από μέλη και φίλες της ΚΔΓ ιδρύονται παιδότοποι (Βύρωνας, Ζωγράφου), Σταθμός Αλληλοβοήθειας Γυναικών (Αμπελόκηποι), Συμβουλευτικός Σταθμός Γυναικών στη Θεσσαλονίκη, Στέκι Γυναικών ΚΔΓ στη Χαλκίδα. Από τον χώρο της ΕΓΕ ιδρύεται και στελεχώνεται το Κέντρο Ερευνών για τις Γυναίκες της Μεσογείου (ΚΕΓΜΕ) και από το Σύνδεσμο για τα Δικαιώματα της Γυναίκας ανακοινώνεται η σκοπιμότητα δημιουργίας Κέντρο Τεκμηρίωσης και Μελετών Γυναικείων Προβλημάτων (ΚΕΤΕΜΕ).

Στο μεταξύ, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται για τις επιβεβλημένες και από την ΕΟΚ νομοθετικές μεταρρυθμίσεις. Στη διαδικασία θα συμβάλει και το Συμβούλιο Ισότητας των Δύο Φύλων που θεσπίζεται το 1982 (και από το 1988 θα αναβαθμιστεί σε Γενική Γραμματεία Ισότητας), με πρώτη επικεφαλής τη Χρυσάνθη (Σου) Λαΐου-Αντωνίου. Ήδη τη χρονιά αυτή θεσμοθετείται ο πολιτικός γάμος, αποποινικοποιείται η μοιχεία και καταργείται η σχολική ποδιά.

Πλήθος έντυπα κυκλοφορούν στον αυτόνομο χώρο, μεταξύ τους το πρώτο λεσβιακό περιοδικό ‘Η Λάβρυς’, η αναρχοφεμινιστική ‘Πόλη Γυναικών’, ‘Το μήλο και το φίδι από την πλευρά της Εύας’ κ.ά.