Το 1984 ιδρύεται η Βιβλιοθήκη της Γραμματείας Ισότητας των Δύο Φύλων (αργότερα Βιβλιοθήκη Θεμάτων Φύλου και Ισότητας) και την ίδια περίοδο θεσπίζεται η ισότητα στον τομέα της εργασίας. Επιπλέον αλλάζει η αντιμετώπιση των υποθέσεων βιασμού, ύστερα από μια τριετία περίπου δράσεων του Αυτόνομου Γυναικείου Χώρου. Από πρώην μέλη της ΕΓΕ δημιουργείται η Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών / ΑδΚΓ και από γυναίκες της ΚΔΓ και της ΑΚΓ δημιουργείται Σπίτι Γυναικών στα Γιάννενα. Στην Αθήνα ανοίγει το Στέκι Γυναικών Γούβας.

Η ανάδυση αυτόνομων γυναικείων ομάδων συνεχίζεται στην Αθήνα αλλά και σε όλη τη χώρα (ενδεικτικά: Αυτόνομη Ομάδα Γυναικών (Θεσσαλονίκη), Ομάδα 5 γυναικών (αυτοσυνείδησης, Θεσσαλονίκη), Ανεξάρτητη Κίνηση Γυναικών (Γιάννενα, με την εφημερίδα Φωνή γυναίκας), Ομάδα Γυναικών Τήνου, Ομάδα Γυναικών Ικαρίας, Ομάδα Γυναικών Χανίων, Ομάδα Γυναικών Ηρακλείου). Στο πλαίσιο συμπαράστασης σε θύματα βιασμών δημιουργείται η ομάδα συμπαράστασης σε Γαλλίδα που βιάστηκε στα Χανιά.

Η Αυτόνομη Κίνηση Γυναικών επανέρχεται τον Φεβρουάριο με την προκήρυξη “Έξω οι νόμοι απ’ το κορμί μας”. ‘Το ποτάμι’, σε στίχους Μπέτυς Κομνηνού, μουσική και ερμηνεία Νένας Βενετσάνου γίνεται αγαπημένο τραγούδι στις γυναικείες κινητοποιήσεις. Στη Θεσσαλονίκη παράγεται από φεμινίστριες η ραδιοφωνική εκπομπή “Άμα δεν τα λες, ξεχνιέσαι” (ΕΡΤ3 / Λ. Ελεγμίτου, Μ. Καρδάκου, Γ. Μανιτάκη, Δ. Χατζόγλου)