Έτσι, το 1991 έχουμε γυναίκες αρχηγούς κομμάτων στην Ελλάδα (Παπαρήγα, Δαμανάκη που το 1995 εκδίδει Το Θηλυκό Πρόσωπο της Εξουσίας) και αργότερα κάποιες - μετρημένες στα δάχτυλα, φυσικά - γυναίκες πρωθυπουργούς σε χώρες όπως η «υπό μετάβαση» Πολωνία και ο «προοδευτικός» Καναδάς (η έμφαση στην καταπίεση των «ιθαγενών» δεν είναι πρώτο θέμα στη δεκαετία του ’90). Σε άλλες χώρες ωστόσο, οι γυναίκες διεκδικούν ακόμη το δικαίωμα ψήφου – όπως στο Κατάρ που το επιτυγχάνουν μόλις το 1999. Στην Ελλάδα, κόμματα όλου του πολιτικού φάσματος θα μεριμνήσουν, κατ’ επίφαση έστω, για τη συμμετοχή γυναικών στα όργανά τους.