Γενικά, η διαλεκτική της φεμινιστικής παρουσίας στο Διαδίκτυο και της ακτιβιστικής δράσης στον φυσικό χώρο – αστικό ή όχι – αποτελεί κοινή πρακτική των φεμινιστικών ομάδων της δεκαετίας. Οι αυτόνομες φεμινιστικές ομάδες που δρουν σήμερα στην Ελλάδα είναι εκ των πραγμάτων αναγκασμένες, λόγω των αλλαγών στην ελληνική κοινωνία (της οικονομικής, πολιτικής, προσφυγικής κρίσης), να λειτουργούν εφ΄όλης της ύλης, στον άξονα της περιπλοκότητας των σχέσεων φύλου. Πρόκειται για μια περιπλοκότητα που δεν άρει ωστόσο την συνεχιζόμενη έκφραση της πατριαρχίας ως αρωγό του κεφαλαίου, και την όψιμη μετατροπή της σε νεο-φασιστικό ιδεολόγημα στον Παγκόσμιο Βορρά. Στο διεθνή χώρο, οι εξελίξεις είναι συγκλονιστικές και σε επιτάχυνση. Η εκλογή του Donald Trump στις ΗΠΑ το 2016 καθιστά σαφές ότι τα φεμινιστικά κεκτημένα, όπου υπάρχουν, τελούν πια σε ολομέτωπη σύγκρουση με την ασυγκράτητη πια επιθετικότητα της ρατσιστικής-πατριαρχικής τάξης πραγμάτων.